Toen mijn oma overleed, werden er nog wat laatste spullen van haar verdeeld onder de kleinkinderen. Daar stond ook een kleine ‘nep’ kerstboom bij. Nu zetten wij thuis altijd een echte kerstboom maar ik kon het niet laten om deze kleine boom destijds mee te nemen. Het werd een kerstboom voor onze kinderen, die in die tijd nog kleiner dan dit boompje waren. Ieder jaar werd deze boom uit de stalling gehaald en helemaal over de top versierd. Alles kon en mocht erin en nee, het hoefde niet te matchen met elkaar. Hoe bonter en gekker, hoe liever. Het versieren van dé kinderkerstboom werd een ritueel* op zich.

Vorige week brak de piek van deze kinderkerstboom. De kinderkerstboom die nog ieder jaar met veel bombarie en plezier opgezet wordt. Ook nu de kinderen een lengte van bijna 2 meter hebben en de boom niet hoger dan heuphoogte is. De piek ligt nu in de garage, om daar waar kan nog een poging te doen om te lijmen. Niet omdat hij nu zo bijzonder mooi is, sommige zullen de piek overigens foeilelijk vinden maar omdat hij gekoppeld is aan zoveel herinneringen in ons hart. Dat is beleving en heeft diepe waarde.

Rituelen maken gewone dingen bijzonder. Ze verdiepen en verrijken. Ze ankeren en markeren. Thuis en op je werk. En door bepaalde opschudding, heb je deze pas door. Zo ook met onze gebroken kinderkerstpiek.

Dat maakt het waardevol om eens bewust over je rituelen na te denken. Rituelen bijvoorbeeld over een warm en gastvrij welkom, over de start van een bijeenkomst of over het vieren en afscheid nemen van bepaalde zaken. Wat voor jou belangrijk is en waar je je aandacht naar uit wilt laten gaan. Omdat ze beleving creëren, van betekenis zijn en waarde hebben.

 *Een ritueel is een opeenvolging van handelingen in een bepaalde volgorde en op een welbepaalde plaats. Bij en goede uitvoering krijgt de handeling een diepere symbolische betekenis. Een ritueel draagt, overstijgt en verbindt mensen.